این کتاب که در سال 1356 منتشر شد سفرنامه ای است از آقای دولت به دیار بلوچستان و مسائل مختلفی که می بیند موشکافانه بررسی می کند .ومی توان گفت یکنوع کتاب جامعه شناختی نیز می باشد . شاید همانند کتاب اورازان جلال آل احمد .
در قسمتهایی از خودش و دوران کودکی و فقر و تهیدستی خانواده خود می گوید . مانند این قسمت :
مرا با فقر دیدار کهنه بوده است . کهنه ، به همان کهنگی دیدار مادرم . به همان کهنگی خطوط چهره و چین های ژرف پشت ابروان پدرم . ....این است که فقر ، همچنانکه کهنه است ، همواره تازه است . زیرا جلوه گاه فقر ، آدمی ست و در اوست که فقر نمود می یابد ، و او پیوسته و گوناگون و همیشه نوچهره است . به گمانم تالستوی بزرگ عبارتی در این مضمون دارد که : فقر به تعداد مردم فقیر ، شکل های گوناگون دارد .
اسکن این کتاب را به دوستان کتاباناکی که از تارو پود و یا وابستگی به سرزمین عزیزمان سیستان و بلوچستان دارند تقدیم می کنم .
برچسب ها:
نویسنده : مدیر سایت
شنبه 3 تیر 1391
داستان ها ومطالب, داستان های بلوچی, مقالات بلوچستان,